بررسی مقایسه ‌ای دو روش القای زایمان با استفاده از اکسی توسین در بیمارستان فاطمیه شاهرود

در این مطالعه نیمه تجربی و آینده نگر زنان بارداری که با دستور ختم حاملگی به بیمارستان فاطمیه شاهرود مراجعه می ‌کردند. بطور تصادفی و یکی در میان جهت القای زایمان به یکی از دو روش انفوزیون دوز پایین اکسی توسین با افزایش در فواصل 20 دقیقه‌ای (گروه شاهد) و دوز بالای آن با افزایش در فواصل 40 دقیقه‌ای (روش جدید) انتخاب شدند. نمونه ‌گیری به روش غیر احتمالی و از نوع آسان بود و تعداد نمونه 100 نفر (50 نفر در هر گروه) در نظر گرفته شد.نتایج پژوهش نشان داد که بین دو روش دوز پایین و دوز بالای انفوزیون اکسی توسین از نظر میزان شکست القای روز اول (44% در مقابل 4%، P<0.000) شکست القای روز دوم (16% در مقابل 0%،P<0.003) ، میزان سزارین (44% در مقابل 2% ، P<0.000)، تفاوت آماری معنی داری وجود دارد و در روش دوز بالا ضمن کوتاه ‌تر بودن میانگین زمانی شروع القای تا شروع دردها (P<0.000) ، شروع القای تا زایمان (P<0.001) و طول مرحله دوم زایمان(P<0.002) و از نظر عوارضی مانند زجر جنینی (P=0.2) ، تشدید انقباضات رحمی (P=0.1) و خونریزی پس از زایمان (P=1) تفاوت آماری معنی ‌داری با روش دوز پایین انفوزیون اکسی توسین نداشت.